Iniciamos o carreiro na rúa Sobral e ímos subindo curso arriba polo río Muiños. Foi o camiño tradicional empregado polos veciños de Chandebrito e Pracíns para baixar á igrexa de Santa Baia de Camos e a principal vía de acceso aos muíños ‘Dos Matos’.
Nun contexto de bosque termófilo húmido, atopamos dous pontellas, tres muíños hidráulicos, dous dos cales conservan aínda o seu uso. Na fauna destacan a densidade de anfibios como a ra ibérica ou a píntega rabilarga, mamíferos como a garduña, e aves como o azor.
Patrimonio histórico
O carreiro foi un camiño tradicional empregado polos veciños de Chandebrito e Pracíns para ir á igrexa de Santa Baia de Camos (Igrexa Vella), ata a construción da igrexa de San Xosé de Chandebrito (Igrexa Nova). Tamén era a principal vía de acceso para os muíños dos Matos, que tiveron gran importancia local na elaboración de fariñas.
Patrimonio natural
Este pequeno e fácil carreiro é moi interesante desde o punto de vista botánico. Destaca a persistencia dunha boa mostra de bosque termófilo húmido autóctono con presenza de loureiros que aparecen como árbores ou arbustos, e unha alta diversidade de fentos como Phyllitis scolopendrium, Polystichum setiferum, Blechum spicant, Osmunda regalis e Davallia canariensis, relicto macaronésico este último, denominado popularmente cabriña. Pertence a un grupo de especies de orixe tropical que sobreviviu ás glaciacións e que atopou refuxio en áreas de clima tépedo como son as illas Canarias e certas zonas da costa atlántica ibérica. Nesta masa forestal autóctona consérvanse tamén algúns carballos (Quercus robur) de gran porte. Sobre eles son frecuentes as plantas epífitas, como a cabriña, que son aquelas que crecen sobre troncos e polas sen parasitar ao árbore hóspede. Trátase de musgos, liques e algúns fentos, que conseguen así a radiación solar nunha contorna que é predominantemente sombría. Ás veces forman un tapiz continuo que finaliza por cubrir completamente a superficie das árbores.
