O conxunto monumental de San Campio (capela e cruceiro) sufriu diversos traslados ao longo dos anos, desde a súa posición orixinal na Ramallosa. En 1865 tivo que trasladarse pola construción da estrada que conducía a Vigo e en 1925 volveu trasladarse, á súa posición actual, con motivo da construción do tranvía. A capela é unha sobria construción de estilo neoclásico dunha soa nave, que conserva no seu interior un magnífico retablo con reminiscencias barrocas. O cruceiro é unha fermosa obra, tamén de aspecto neoclásico, que garda grandes similitudes formais con outro cruceiro, situado na parroquia de Figueiró (Tomiño), obra do mestre canteiro portugués Juan Antonio Ramallosa.
A Capela de San Campio é unha sobria obra de estilo neoclásico, erixida durante a primeira metade do s. XIX. Dividida en 3 corpos, a nave principal, o presbiterio e a sancristía. A cuberta é unha sinxela estrutura de madeira a dúas augas, na nave principal, e de catro no presbiterio. Da fachada principal destaca a súa sinxela espadana e, na sur, un magnífico mural de azulexos onde se observa a figura de San Telmo, rememorando a súa presenza nestas terras. O presbiterio, separado da nave por un amplo arco triunfal de medio punto sustentado en senllas pilastras, acolle un sinxelo retablo de inspiración barroca.
O emprazamento actual da capela e do cruceiro non é o orixinal, xa que sufriu varios traslados. En 1865 tivo que trasladarse pola construción da estrada que conducía a Vigo. No 1925 volveuse mover, á súa posición actual, con motivo da construción do tranvía.
A devoción por San Campio está moi estendida por Galicia. Foi un soldado romano, que padeceu martirio, coa súa familia, por negarse a abxurar da súa fe cristiá, nos tempos dos emperadores Diocleciano e Maximiliano, alá polo ano 306. Por esta razón converteuse no patrón dos mozos que ían ao servizo militar, encomendándose a el para saír ben parados da súa “aventura”.
É de destacar o magnífico cruceiro que data do terzo final do s. XIX. Aséntase sobre unha plataforma de tres banzos de forma octogonal cun peto de ánimas nunha das súas caras, nas outras adórnase cos elementos da Paixón (lanza, tenazas, látego, coroa de espiñas, cravos…). A parte inferior do fuste está decorada con elementos vexetais e sobre el unha fermosa mostra de capitel mixto de follas de acanto corintio e volutas xónicas.
A cruz mostra, no anverso, o Cristo crucificado e no reverso, unha Virxe Dolorosa co pano nas mans, sobre un mundo rodeado por unha serpe.
Este cruceiro ten grandes similitudes co cruceiro da Praza do Telleiro (Figueró, Tomiño), anexo a outro templo dedicado a San Campio, o Santuario de San Campio de Lonxe. É unha obra do mestre canteiro portugués José Antonio Ramallosa, que tamén data do último terzo do s. XIX, e tendo en conta as súas grandes similitudes, poderiamos pensar que ambos os dous cruceiros puideron ser erixidos polo mesmo artista.
